Literature in general and poetry in specific are two major and highly influential elements in and over the structure of our ancient culture that get much credit as valuable sources for social studies. Poetic role, especially by the beginning of Constitution Revolution in
War literature and poetry is one of the sub-branches of social poetry to which poets over a span of 73 years between the out set of Constitution revolution and the occurrence of Islamic Revolution in 1979 paid much attention. It was especially due to the fact that in this interval time, two world wars respectively world war, I (1914 – 1918) and world war, II (1939 -1945) took place and
The fact that war is one of the most effecting social phenomena in any human society or to put it in other words it creates the history, well confirms the relevance of this study.
The present research tries firstly, to zero in on understanding the social effects of war and its problems in Iran in works of war poetry and to investigate the role of poets and their thoughts related to society, and secondly, to deal with the sociology of war poetry between the above mentioned revolutions.
8 comments:
salam
سلام من خيلي مريم حيدر زاده رو دوست دارم خيلي شعراش قشنگه.
راستي دوستم وبلاگم رو بروز كرده شما هم سر بزنين.
اين روزا كه نميشه زيادم بياي نت همش بايد درس بخونيم.
خوب ديگه منتظر حضورتون هستم.
بدرود.
راستي ايميلتون رو هم ديدم خيلي قشنگ بود. ممنون.
Thank you for sharing this information. The information was very helpful and saved a lot of my time.
Dissertation Abstract Examples
من از چیزی که توی انجمن جامعه شناسان بدون مرز شر کرده بودی به سراغ
وبلاگت اومدم
راستش به نظرم موضوعی که برداشتی به لحاظ زمانی دورش وسیعه و مفاهیم مستتر توش هم خیلی با هم متفاوته تو دوره های مختلف.
با این همه یکی از نمونه های درخشان شعر جنگ رو می تونی تو کارای شاعر شیرازی رضا رحیمی پیدا کنی
موفق باشی
آقا حمید
با تشکر از توجه شما
موضوع پایان نامه من جامعه شناسی ادبیات جنگ از مشروطیت تا انقلاب اسلامی است بنابراین جنگ ایران و عراق را در بر نمی گیرد
-امین ثامنی
سلام دوست عزیز
به نظر می رسه که نویسنده های دهه ی چهل مثل صمد بهرنگی بر طبل ادبیات جنگ می کوبیدند . شاهد آن "ماهی سیاه کوچولو"ست که بالاخره شکم دشمن را پاره می کند و فرار می کند.در واقع بخش عمده روشنفکران دهه چهل نگاه انقلابی و ساختارشکن داشتند و اگر یک دشمن نداشتی نمی توانستی روشنفکر باشی!
آقای عماد قاسمی
با تشکر از توجه شما و احترام به نظرتان،با توجه به گستره ادبیات جنگ،موضوع مورد بررسی من اختصاصا شعر می باشد
-امین ثامنی
Post a Comment